Στα συμμαζέματα και στο πακετάρισμα για την επιστροφή στην Αγγλία, πάντα σκέφτομαι πως θέλω να γυρίσω, να έρθουμε να ζήσουμε στην Ελλάδα, να είμαι κοντά στους ανθρώπους που αγαπώ, μαζί με τον άνθρωπό μου...Φτάνοντας στην Αγγλία, κι αφού περάσουν οι πρώτες μέρες προσαρμογής, αρχίζω ξανά κι οργανώνω μακροπρόθεσμα τη ζωή μου εκεί, θέτοντας στόχους και κάνοντας όνειρα που έχουν ως προϋπόθεση, βασική, να ζούμε στην Αγγλία.
Όπως σοφά είπε η αγαπημένη μου μαμά, είμαι με το ένα πόδι εδώ και τ' άλλο εκεί, και έτσι θα είμαι μέχρι να επιστρέψουμε για τα καλά, όποτε κι αν συμβεί αυτό, στην Ελλάδα. Αυτό, κι ας φαντάζει ένα βάρος, δεν είναι κάτι που με επηρεάζει στην ζωή. Νιώθω λες και πάντα ήμουν έτσι, στο φτερό, ενώ τουλάχιστον τώρα, ξέρω που είναι το ένα πόδι και πού το άλλο. Και πάντα, όπου κι αν είμαι, είμαι τυχερή να αγαπώ και ν' αγαπιέμαι, και πάντα να με περιμένει -εκεί που 'πατά' το άλλο πόδι- ένα σπίτι που αναπολώ με τρυφεράδα.
