Postcards from England

Από μικρό παιδί μου άρεσαν τα γράμματα, η ανταλλαγή δηλαδή γραμμάτων, από τη μια πόλη στη άλλη, ενίοτε και από τη μια χώρα στην άλλη.Μου άρεσε η μυρωδιά του χαρτιού, το αποτύπωμα του μελανιού στο χαρτί, οι αναμνήσεις να μένουν για πάντα.
Ως παιδί, είχα φίλους που ποτέ δεν είχα γνωρίσει από κοντά, ήξερα όμως πολύ καλά τον τύπο των γραμμάτων τους - αν ήταν τσαπατσούλικα, στρογγυλά ή καλλιγραφικά- τη διεύθυνση των σπιτιών τους, την καθημερινότητά τους... Ως έφηβη, αντάλλασσα γραμματάκια με φίλες μου μες την τάξη κι έξω από αυτή- μοιραζόμασταν έτσι έρωτες, αναζητήσεις, όνειρα και ανησυχίες. Ως φοιτήτρια, τα γράμματα με 'κυνηγούσαν' ακόμη από κοντά- φαίνεται τα λέω καλύτερα έτσι, ο γραπτός λόγος σου αφήνει χρόνο κι όλα γίνονται πιό ξεκάθαρα.
Τώρα πια, τα ταχυδρομεία με φέρνουν πιο κοντά στους ανθρώπους που αγαπώ.

Εδώ και πάλι...

Μονάχα λίγες φωτογραφίες, για να αναπληρώσω και να εξηγήσω μαζί τις βδομάδες που πέρασαν δίχως μια λέξη! :)

Northern Quarter-Manchester

Yummy-yummy! in Manchester

Πρωινό στο Εδιμβούργο

Εδιμβούργο

Βρυξέλλες :)

Μπύρες-πολλές μπύρες! Βρυξέλλες

Βρυξέλλες και πάλι...

...and again

York

Minister of York

York

York- Old Town

York by the river

Project jersey: η συνέχεια!

Είναι εύκολα, είναι όμορφα και θα μπορούσα να φτιάχνω συνέχεια, αν είχα το χρόνο!
Έφτιαξα όμως μονάχα ακόμη τρία και βουαλά!

Πολύχρωμο με ξύλινες χάντρες

Μπορντό ύφασμα με χάλκινο σύρμα

Μαύρο ύφασμα με χάλκινο σύρμα

...φοριούνται και τα δύο μαζί!

Jersey Κολιεδάκι

Μετά από καιρό, άρχισα να αγοράζω πραγματάκια και να σημειώνω ιδέες για νέα project. Ένα από αυτά, είναι κι αυτό το κολιέ από ύφασμα jersey. Διαλέγω το συγκεκριμένο ύφασμα γιατί είναι εύπλαστο και έχει όση ελαστικότητα χρειάζεται. Κι έτσι το αποτέλεσμα είναι πανεύκολο, λιτό και όμορφο, να συνοδεύει τις πολύχρωμες μέρες του καλοκαιριού, που θέλει δε θέλει, θα έρθει! Διαλέξτε ύφασμα σε ο,τι χρώμα θέλετε, σε όποιο μήκος σας βολεύει και καταπιαστείτε ,με ψαλίδια, χάρακες, (τα πανταχού παρόντα) κουμπιά και κλωστές: το κολιέ δε θα σας πάρει πάνω από 40 λεπτά! Εγώ διάλεξα τα υφάσματα σε πρασινωπό και λιλά, σε μια αγορά με πολλές επιλογές σε υφές και χρώματα γι'αυτό και προβλέπεται συνέχεια στο project jersey! 
Το πρώτο, παρ'όλα αυτά, είναι κάπως έτσι: 

...με εύκολη μετατροπή σε βραχιόλι!

Καλά κρυμμένα μυστικά

Οι μέρες περάσαν γρήγορα και πολύ γεμάτα, το σπίτι μας γέμισε φίλους και αγάπη και οι νύχτες μας γίνανε λίγο πιο μεγάλες, με το αλκοόλ, τη μουσική και το γέλιο να ρέει άφθονο...Ανακαλύψαμε τα μυστικά της πόλης ξανά μαζί, με περπατάδες στη βροχή και το κρύο -που ούτε που μας πτόησαν καθόλου- βρίσκοντας καταφύγιο σε ζεστά με αχνισμένα τζάμια, καφέ.Τώρα πια οι γωνιές της πόλης είναι συνυφασμένες με εικόνες από αναμνήσεις με φίλους και αυτό την κάνει ακόμη πιο 'δικιά μας'.

Όλα είναι δρόμος

Η ζωή, λένε, είναι ένας δρόμος με δύο άκρες...Είμαι τυχερή γιατί και στις δυό με περιμένει αγάπη.

Καλό Πάσχα!

Αν δε βάψεις αυγουλάκια, Πάσχα δεν καταλαβαίνεις...
Μεγάλη Πέμπτη σήμερα και οι λουσμένες στον ήλιο και στις πασχαλίες, γειτονιές της πόλης, μοσχοβαλάνε τσουρέκια από τους φούρνους και τα σπίτια. Το δικό μας σπίτι γέμισε χρώματα και φως σήμερα, να καταλάβουμε λίγο Πάσχα και να 'μυρίσουμε' την άνοιξη, που μέρες τώρα μας κάνει κόνξες.

μπερδέματα με χρώματα, στην προετοιμασία

λίγο πρίν το τέλος

στο καλαθάκι τους

Καλό Πάσχα!

Έλα!

έλα φίλε να σου πω, ένα μυστικό που κανείς δεν ξέρει.

Old Market Square, Notts 

Λιακάδες και χρώματα

Όμορφη μέρα! Κρατώ τον ήλιο, τις μυρωδιές και τις εικόνες για  back-up, για τις στιγμές που θα μου λείπει η ζεστή αίσθηση του ήλιου στο πρόσωπο και στο κορμί. 

Ακούγοντας αυτό:

My dear diary

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,


Όταν σου γράφω, καταφέρνω να καταλάβω βαθιά πολλά, που διαφορετικά μου φαίνονται βουνό.
Όποτε γεμίζω τις σελίδες σου, ημερολόγιο, νιώθω σοφή, σοφή σαν κουκουβάγια.


Πάντα δική σου 

...Για να γλύφεις τα δάχτυλά σου!

Διάβασα λίγες βδομάδες πριν μιαν απλή συνταγή για μπισκοτο-κουλουράκια, τη δοκιμάσαμε, πέτυχε και τη μοιράζομαι: 


1 κούπα αλεσμένη βρώμη (τύπου κουάκερ)
1 κούπα αλεύρι ολικής άλεσης
1 κούπα αλεσμένα αμύγδαλα
1/2 κούπα αμυγδαλέλαιο 
1/2 κούπα maple syrup
και λίγη κανέλα

Ανακατεύουμε, πλάθουμε μπαλάκια και ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, στους 180 βαθμούς, για περίπου 20'- ανάλογα πόσο μαλακά ή κρατσανιστά τα προτιμάτε.

Ο,τι πρέπει για τον πρωινό καφέ!

* Συνταγή από τη lifo.gr

Αγαπάω

*τη μυρωδιά των βιβλίων
*το καλοκαίρι
*τους κρυμμένους θησαυρούς των συρταριών της μαμάς μου
*τη μυρωδιά των φρεσκοπλυμένων σεντονιών
*την πίτσα του Γιάννη
*τον Γιάννη, πολύ
*το καρπούζι
*τα άλμπουμ των γονιών μου, από πριν γίνουν γονείς
*τις ποδηλατάδες της άνοιξης
*τη μυρωδιά των ανθών τις φρεσκοανθισμένης νερατζιάς
*τη μουσική
*να διαβάζω βιβλία που δε θέλω να τελειώσουν ποτέ
*να ονειρεύομαι ότι πετάω
*να βρέχει και να κοιμάμαι
*τα παγωτά
*τα παραμύθια που μου έλεγε ο μπαμπάς μου όταν ήμουν παιδί
*τους χαμογελαστούς κι ειλικρινείς ανθρώπους

Χμ...Αποδεικνύεται πως η προσπάθεια χωρέσεις τα πράγματα που αγαπάς σε μια τόση δα λίστα, είναι δύσκολη...

Ανοιξιάτικες δημιουργίες

Τι κι αν ο καιρός αρνείται ακόμη πεισματικά να μας δώσει λίγο ήλιο και ανοιξιάτικες μυρωδιές...Από τη πρώτη του μήνα, η άνοιξη είναι εδώ και η διάθεση πολύχρωμη. Κολιεδάκι με organic μαλλί, κορδέλες, ξύλινες και πορσελάνινες χάντρες, όλα πολύχρωμα, να ταιριάζουν με τη διάθεση!  :)

Crave/ Λαχταρώ

Εγώ θέλω να κοιμάμαι πλάι σου.Και να σου κάνω τα ψώνια σου, και να σου κουβαλάω τις σακούλες σου,

Και να σου λέω πόσο πολύ μου αρέσει να είμαι μαζί σου,

Και να θέλω να παίζουμε κρυφτό

Και να σου δίνω τα ρούχα μου, και να σου λέω πόσο μ’ αρέσουν τα παπούτσια σου

Και να κάθομαι στις σκάλες ώσπου να κάνεις μπάνιο,

Και να σου τρίβω το σβέρκο σου,Και να σου φιλάω τα πόδια σου,

Και να σου κρατάω το χέρι σου,

Και να βγαίνουμε για φαγητό, και να μη με νοιάζει που θα μου τρως το δικό μου,

Και να σου δακτυλογραφώ την αλληλογραφία σου, και να σου κουβαλάω τα ντοσιέ σου,

Και να γελάω με την παράνοια σου,

Και να σου δίνω κασέτες που δεν θα τις ακούς,και να βλέπουμε καταπληκτικές ταινίες, και να βλέπουμε απαίσιες ταινίες,και να μαλώνουμε για το ραδιόφωνο,και να σε βγάζω φωτογραφίες όταν κοιμάσαι,και να σηκώνομαι πρώτος για να σου φέρω καφέ και κουλούρια και γεμιστά κρουασάν,

Και να πηγαίνουμε για καφέ στο Φλοράντ τα μεσάνυχτα,

Και να σ’ αφήνω να μου κάνεις τράκα τσιγάρα,

Και να μην καταφέρνω ποτέ να βρω ένα σπίρτο,

Και να σου λέω τι είδα στην τηλεόραση χτες το βράδυ,

Και να μη γελάω με τα αστεία σου, και να σε θέλω το πρωί αλλά να σ’ αφήνω να κοιμηθείς λίγο ακόμα.

Και να φιλάω την πλάτη σου, και να χαϊδεύω το δέρμα σου.

Και να σου λέω πόσο μα πόσο αγαπώ τα μαλλιά σου, τα μάτια σου, τα χείλη σου, το λαιμό σου, το στήθος σου,

Και να κάθομαι στις σκάλες και να καπνίζω, ώσπου να γυρίσει σπίτι ο διπλανός σου,

Και να κάθομαι στις σκάλες ώσπου να γυρίσεις σπίτι εσύ,

Και να τρελαίνομαι όταν αργείς,

Και να ξαφνιάζομαι όταν γυρίζεις νωρίτερα,

Και να σου χαρίζω ηλιοτρόπια,

Και να πηγαίνω στο πάρτι σου και να χορεύω ώσπου να πέσω ξερός,

Και νάμαι δυστυχισμένος όταν έχω άδικο,

Και νάμαι ευτυχισμένος όταν με συγχωρείς,

Και να χαζεύω τις φωτογραφίες σου,

Και να παρακαλάω να σ’ ήξερα μια ζωή.

Και ν’ ακούω τη φωνή σου στο αυτί μου,

Και να νοιώθω το δέρμα σου πάνω στο δέρμα μου,

Και να τρομάζω όταν θυμώνεις,

Και τόνα σου μάτι να κοκκινίζει και το άλλο γαλάζιο,Και να σ’ αγκαλιάζω όταν σε πιάνει αγωνία,

Και να σε κρατάω σφιχτά όταν πονάς,

Και να σε θέλω όταν σε μυρίζω,

Και να σε πληγώνω όταν σε αγγίζω,

Και να κλαψουρίζω όταν είμαι πλάι σου, και να κλαψουρίζω όταν δεν είμαι,

Και να κυλάει το σάλιο μου πάνω στο στήθος σου,

Και να σε πλακώνω και να σε πνίγω τις νύχτες

Και να ξεπαγιάζω όταν μου παίρνεις τις κουβέρτες, και να ζεσταίνομαι όταν δεν μου τις παίρνεις,

Και να λιώνω όταν χαμογελάς και να διαλύομαι όταν γελάς,

Και να μην καταλαβαίνω όταν λες ότι σε απορρίπτω,

Και ν’ αναρωτιέμαι πως σου πέρασε ποτέ απ’ το νου ότι εγώ θα μπορούσα ποτέ να σε απορρίψω,

Και ν’ αναρωτιέμαι ποια είσαι αλλά να σε δέχομαι έτσι όπως είσαι,

Και να σου λέω για το μαγεμένο δάσος, τον άγγελο του δέντρου, το αγόρι που πέρασε πετώντας τον ωκεανό επειδή σ’ αγαπούσε,

Και να σου γράφω ποιήματα, και να αναρωτιέμαι γιατί δεν με πιστεύεις,

Και να σ’ αγαπάω τόσο βαθιά που να μην μπορώ να το βάλω σε λόγια,

Και να θέλω να σου πάρω ένα γατάκι που θα το ζηλεύω γιατί θα το προσέχεις περισσότερο από μένα,

Και να μη σ’ αφήνω να σηκωθείς απ’ το κρεβάτι όταν πρέπει να φύγεις,

Και να σου αγοράζω δώρα που εσύ δεν τα θέλεις, και πάλι να τα παίρνω πίσω,

Και να σου λέω να παντρευτούμε, και συ να μου λες πάλι όχι,

Αλλά εγώ να στο λέω και να στο ξαναλέω, γιατί όσο κι αν νομίζεις πως δεν το λέω σοβαρά εγώ πάντα σοβαρά το έλεγα, από την πρώτη φορά που στο είπα,

Και να τριγυρίζω στη πόλη και να τη νοιώθω άδειος χωρίς εσένα,

Και να θέλω ότι θέλεις,Και να νομίζω πως χάνομαι, αλλά να ξέρω πως πλάι σου είμαι ασφαλής,

Και να σου μιλάω για ότι χειρότερο έχω μέσα μου,

Και να προσπαθώ να σου δίνω ότι καλύτερο έχω μέσα μου γιατί δεν σου αξίζει τίποτα λιγότερο

Και να σου λέω την αλήθεια αν και κατά βάθος δεν θέλω

Και να προσπαθώ να είμαι ειλικρινής γιατί ξέρω πως το προτιμάς,

Και να νομίζω πως όλα τέλειωσαν, κι ωστόσο να περιμένω άλλα δέκα λεπτά πριν με πετάξεις έξω απ’ ζωή σου,

Και να ξεχνάω ποιος είμαι,

Και να κάνουμε έρωτα στις τρεις το πρωί,

Και κάπως με κάποιο τρόπο να σου εκφράζω έστω και λίγο τον συντριπτικό-τον αθάνατο-τον ακατανίκητο-τον άνευ όρων τον τα πάντα πληρούντα, τον δίχως τέλος και δίχως αρχή,έρωτα μου για'σενα...

Sarah Kane

New year's resolutions: already followed

Time to say goodbye

Στα συμμαζέματα και στο πακετάρισμα για την επιστροφή στην Αγγλία, πάντα σκέφτομαι πως θέλω να γυρίσω, να έρθουμε να ζήσουμε στην Ελλάδα, να είμαι κοντά στους ανθρώπους που αγαπώ, μαζί με τον άνθρωπό μου...Φτάνοντας στην Αγγλία, κι αφού περάσουν οι πρώτες μέρες προσαρμογής, αρχίζω ξανά κι οργανώνω μακροπρόθεσμα τη ζωή μου εκεί, θέτοντας στόχους και κάνοντας όνειρα που έχουν ως προϋπόθεση, βασική, να ζούμε στην Αγγλία.
Όπως σοφά είπε η αγαπημένη μου μαμά, είμαι με το ένα πόδι εδώ και τ' άλλο εκεί, και έτσι θα είμαι μέχρι να επιστρέψουμε για τα καλά, όποτε κι αν συμβεί αυτό, στην Ελλάδα. Αυτό, κι ας φαντάζει ένα βάρος, δεν είναι κάτι που με επηρεάζει στην ζωή. Νιώθω λες και πάντα ήμουν έτσι, στο φτερό, ενώ τουλάχιστον τώρα, ξέρω που είναι το ένα πόδι και πού το άλλο. Και πάντα, όπου κι αν είμαι, είμαι τυχερή να αγαπώ και ν' αγαπιέμαι, και πάντα να με περιμένει -εκεί που 'πατά' το άλλο πόδι- ένα σπίτι που αναπολώ με τρυφεράδα. 

Βραχιόλια, κολιέ και διάφορα φρου-φρου

καλοκαιρινό κολιεδάκι

χρώματα παντού

καλή χρονιά με προστασία από το 'μάτι' :)

Βρήκα κάποια πρώιμα κοσμήματα, και μαζί με το πρωτοχρονιάτικο δώρο που έφτιαξα στη μαμά μου για φέτος, τα φωτογράφισα και ιδού. 

Παραμονές Πρωτοχρονιάς

κρασί, παρέα και συμπάθεια

Οι πρώτες ώρες της χρονιάς, πέρασαν με πολύ κόκκινο κρασί, φιλιά, ανταλλαγές δώρων και ζεστών ευχών, χορούς, γέλια και τραγούδια. Δεν θα μπορούσε να είναι καλύτερα, το 2011 ήταν γεμάτο, τυχερό και ελπίζω το 2012 να βάλει ένα λιθαράκι σ' αυτή τη χρονιά που πέρασε.