Η Ψυχή κι ο Έρωτας

Μια φορά κι έναν καιρό, ζούσε μια πανέμορφη πριγκιποπούλα, που όμως δεν είχε σύντροφο. Τη λέγανε Ψυχή. Ο πατέρας της αναζήτησε τη συμβουλή του Απόλλωνα κι εκείνος είπε: 'με ρούχα πένθους η κόρη σου θα σταθεί σε βουνό ψηλό, κι από εκεί σαν νύφη ένα φτερωτό φίδι θα έρθει να την πάρει'.Με οδύνη συμφώνησαν κι όλη νύχτα στο κρύο και στον τρόμο, η Ψυχή περίμενε, και το πρωί βρίσκεται σε ένα λαμπρό παλάτι.Είναι η βασίλισσα του παλατιού. Κάθε βράδυ, την επισκέπτεται ένας αόρατος σύζυγος και της κάνει έρωτα. Σαν δείγμα εμπιστοσύνης, της ζητά να μην τον κοιτάξει ποτέ, κι έτσι, πάντα συναντιούνται στα σκοτάδια. Κάποια νύχτα όμως, η Ψυχή φοβούμενη πως ο εραστής της είναι το φτερωτό τέρας, παραβιάζει την υπόσχεσή της και ανάβει το φως. Σαστισμένη βλέπει στο κρεβάτι έναν όμορφο νέο: είναι ο Έρως. Το φως τον ξυπνάει και χάνεται. Σε απόγνωση, η Ψυχή ζητά τη βοήθεια της μητέρας του, της Αφροδίτης. Εκείνη όμως, που φθονεί την ομορφιά της, την υποβάλλει σε φοβερές διαδικασίες ελπίζοντας πως δε θα αντέξει. Η Ψυχή, όμως, αντέχει και η Αφροδίτη της δίνει ένα μαγικό ποτό που τη βυθίζει σε ύπνο βαθύ. Ο Έρως, ωστόσο, δεν αντέχει μακρυά της και την αναζητά. Τη βρίσκει και με ένα βέλος από το τόξο του, την ξυπνάει. Έπειτα πηγαίνουν στο Δια και τον ικετεύουν να κάνει την Ψυχή και το γάμο του, αθάνατους. 
Μέχρι σήμερα, η Ψυχή και ο Έρωτας, δεν έχουν χωριστεί.

Foggy Weather

Όσο οι μέρες μικραίνουν και ο καιρός γίνεται όλο και πιο κρύος, τα καλοριφέρ μπουμπουνίζουν και τα κεράκια καιν όλο και περισσότερο μέσα από τα θολωμένα τζάμια...Σήμερα 'μύρισαν' Χριστούγεννα: λίγο η ομίχλη, λίγο τα φωτάκια στους δρόμους και οι πρόωρα στολισμένες βιτρίνες των μαγαζιών, κάνουν ό,τι μπορούν για να σου θυμίσουν πως τα Χριστούγεννα είναι just around the corner. 
Λίγο χρώμα στη γκριζωπή, χειμωνιάτικη μέρα: χαρούμενα κοκαλάκια για να στολίζουν τα μαλλιά!

Όποιος θυμάται τα παλιά,είναι παλιάνθρωπος (;)

Θυμάμαι συχνά-πυκνά έναν παλιό φίλο μου, που όταν ήμουν μικρή και έλεγα 'θυμάσαι τότε που...' πάντα με διέκοπτε με ύφος αυστηρό και με μεταξύ σοβαρού κι αστείου έλεγε:
- Όποιος θυμάται τα παλιά είναι παλιάνθρωπος κι εσύ δεν είσαι, έτσι;
- Όχι, νομίζω πως δεν είμαι, του απαντάω.
Σήμερα σκέφτομαι,μιας και συχνά ανακαλώ μνήμες παλιές,μήπως τελικά είμαι λιγάκι παλιάνθρωπος; Κι αυτό γιατί σήμερα, είναι μια από αυτές τις μέρες που μια μυρωδιά ή μια φευγαλέα εικόνα είναι δυνατή να σε κάνει να γυρίσεις λίγο πίσω.Κι όταν γυρνάω λίγο πίσω στο χρόνο, είναι συνήθως για αγαπημένα πρόσωπα, ξεχωριστές στιγμές, χαμογελαστές. Η' για τόπους που έχουν 'στεγάσει' αυτές τις στιγμές.
Σήμερα, λοιπόν,σχεδόν 'περπάτησα' στο μικρό μου σπιτάκι στην Πάτρα. Πόσο το αγάπησα αυτό το σπιτάκι, ούτε που γύρισα να το κοιτάξω άδειο όταν έφευγα από αυτό, έτσι θα το θυμάμαι πάντα, γεμάτο με χρώματα, μυρωδιές και αγάπες: ακριβώς όπως το άφησα. Και μη γελιέσαι, δεν είναι το ίδιο σπιτάκι που δυσκολεύομαι να ξεχάσω αλλά όπως είπα, τις στιγμές που στέγασε.

Το Μικρό Σπιτάκι

Χουζουροκυριακή

Καρφίτσα για το χειμωνιάτικο παλτό

Λίγο πρίν ξεκινήσει η βδομάδα, μια χουζουροκυριακή με μυρωδάτους καφέδες, ζεστά τσαγάκια, κεριά και jazzομουσική, είναι ό,τι πρέπει για να γεμίσουν λίγο ακόμη οι μπαταρίες.
Τώρα που ο χειμώνας έχει μπει για τα καλά, η τσόχα είναι ένα 'ζεστό'  - cosy ρε παιδί μου- υλικό, super κατάλληλο για κοσμήματα και χειροτεχνίες παντώς τύπου. Με την τσόχα μπορεί κανείς να κάνει ό,τι του κατέβει στο νου και πόσο μάλλον τώρα που έρχονται και Χριστούγεννα.Σήμερα, λίγες δικές μου τσόχινες δημιουργίες. Καλή χουζουροκυριακή!

                                                                                                           

Αυτό το λουλούδι, δε θα μαραθεί ποτέ!

Φεγγαροκοσμήματα

Πρίν φύγω για τις καλοκαιρινές/φθινοπωρινές μου διακοπές στην Ελλάδα, εκεί ανάμεσα από το διάβασμα, το γράψιμο και τον υπολογιστή μου- που ναι, όλο σχεδόν το καλοκαίρι ήταν ο πιό πιστός μου φίλος- έφτιαξα λίγα καλοκαιρινά κοσμήματα. Ενώ τα έφτιαχνα,  ονειρευόμουν βουτιές με ανοιχτά μάτια/αλάτια/ηλιοκαμμένους ώμους/καρπούζια/κόκκινες ντομάτες/φεγγαράδες και ο,τι-τελος-παντων-μου θυμίζει καλοκαιράκι.Ε,λοιπόν, αυτά τα φιλντισένια σκουλαρίκια, μου φέρναν λίγο πιό κοντά το αυγουστιάτικο φεγγάρι στο μουντό Nottingham του καλοκαιριού. 


Το φίλντισι,  είναι υλικό της 'νύχτας' κι αυτό γιατί είναι, λέει,  συνυφασμένο με τον ύπνο και τα όνειρα. Και δεν το λέει όποιος κι όποιος, η Πηνελόπη το φωνάζει καθαρά στην Οδύσσεια:

...έχουμε, ώ ξένε, ονείρατα ζαβά, με κούφια λόγια,

κι απ' όσα ονειρευόμαστε, σωστά δε βγαίνουν όλα.

Δυό θύρες τ' αλαφροΐσκιωτα τα όνειρα έχουν πάντα

με κέρατο φτιαστή τη μιά, με φίλντισι την άλλη

όσα όνειρα απ’ το φίλντισι το πριονιστό διαβαίνουν,

χαμένα είναι κι ανώφελα, και τους θνητούς γελάνε.

πάλε όσα απ' τα καλόξεστα τα κέρατα περάσουν,

αληθινά του βγαίνουνε του ανθρώπου που τα βλέπει...

(Ομήρου Οδύσσεια, Τ 559-566)

Τα φιλντισάκια που χρησιμοποιήθηκαν στα κοσμήματα, δεν είναι φυσικά 'αληθινά'- που σημαίνει πως κανένας ελέφαντας δεν την 'πλήρωσε'!

The Fish Story

"In Feng Shui Fishes are regarded as Symbols of good fortune and abundant wealth. It is also said that fishes preserve us from danger and bad luck".

Τα όμορφα παραμύθια,όμορφα ξετυλίγονται

Κόκκινη κλωστή δεμένη, στην ανέμη τυλιγμένη-δωσ'της κλώτσο να γυρίσει, παραμύθι ν'αρχινίσει!

Πάντα προτιμώ να φτιάχνω σκουλαρίκια: κρικάκια, κρεμαστά, μικρά, μεγάλα και τεράστια!Πιο πολύ όμως απ'όλα, ευχαριστιέμαι να τα φτιάχνω για ανθρώπους που αγαπώ.'Ενα μικρό δωράκι για να τους φτιάξει τη μέρα. Λίγα είναι αυτά που κρατώ για'μενα. Nομίζω πως αυτό ξεκίνησε με τη Μαρκέλλα, να τις δίνω σκουλαρίκια κι εκείνη να μ'αγαπάει όλο και πιο πολύ, να τη βλέπω να τα φοράει και να τα ταιριάζει με πολύχρωμες τσάντες και μεγάλα χαμόγελα. Μικρά κοσμήματα, μεγάλες αγάπες! 

Ντρίιιν!

Πήρα απόφαση λοιπόν, να γεμίζω ηλεκτρονικές σελίδες με σκέψεις, εικόνες, αγαπημένα μυστικά, ανακαλύψεις, μουσικές και ο,τι τέλος πάντων μου κατέβει στο μυαλό- όπως μέχρι τώρα κάνω στο λουλουδένιο μου μπλοκάκι.

Καλώς σας βρήκα!