Φεγγαροκοσμήματα

Πρίν φύγω για τις καλοκαιρινές/φθινοπωρινές μου διακοπές στην Ελλάδα, εκεί ανάμεσα από το διάβασμα, το γράψιμο και τον υπολογιστή μου- που ναι, όλο σχεδόν το καλοκαίρι ήταν ο πιό πιστός μου φίλος- έφτιαξα λίγα καλοκαιρινά κοσμήματα. Ενώ τα έφτιαχνα,  ονειρευόμουν βουτιές με ανοιχτά μάτια/αλάτια/ηλιοκαμμένους ώμους/καρπούζια/κόκκινες ντομάτες/φεγγαράδες και ο,τι-τελος-παντων-μου θυμίζει καλοκαιράκι.Ε,λοιπόν, αυτά τα φιλντισένια σκουλαρίκια, μου φέρναν λίγο πιό κοντά το αυγουστιάτικο φεγγάρι στο μουντό Nottingham του καλοκαιριού. 


Το φίλντισι,  είναι υλικό της 'νύχτας' κι αυτό γιατί είναι, λέει,  συνυφασμένο με τον ύπνο και τα όνειρα. Και δεν το λέει όποιος κι όποιος, η Πηνελόπη το φωνάζει καθαρά στην Οδύσσεια:

...έχουμε, ώ ξένε, ονείρατα ζαβά, με κούφια λόγια,

κι απ' όσα ονειρευόμαστε, σωστά δε βγαίνουν όλα.

Δυό θύρες τ' αλαφροΐσκιωτα τα όνειρα έχουν πάντα

με κέρατο φτιαστή τη μιά, με φίλντισι την άλλη

όσα όνειρα απ’ το φίλντισι το πριονιστό διαβαίνουν,

χαμένα είναι κι ανώφελα, και τους θνητούς γελάνε.

πάλε όσα απ' τα καλόξεστα τα κέρατα περάσουν,

αληθινά του βγαίνουνε του ανθρώπου που τα βλέπει...

(Ομήρου Οδύσσεια, Τ 559-566)

Τα φιλντισάκια που χρησιμοποιήθηκαν στα κοσμήματα, δεν είναι φυσικά 'αληθινά'- που σημαίνει πως κανένας ελέφαντας δεν την 'πλήρωσε'!